Eigen Aardigheden

Salaam,

U zult misschien denken, wat een eigenaardige titel deze keer. We hebben in de afgelopen week al zoveel eigenaardige dingen meegemaakt dat het ons leuk lijkt om jullie daar ook deelgenoot van te maken. Maar eerst een korte samenvatting van onze week:

Maandag was de aftrap van onze eerste stagedag. Deze dag zijn we begonnen met een overleg op school. Daarna hebben we een uurtje meegelopen met een Engelse teacher. Een aantal studenten had een presentatie voorbereidt over de geschiedenis van de school. Na de presentatie kregen de studenten een quiz voorgeschoteld over Nederland. Sommige antwoorden wisten wij nog niet eens. Okee, een klein voorbeeldje dan:

Nederland heeft een hogere bevolkingsdichtheid dan Beijng. Waar of niet waar? (Het antwoord geven we in de volgende blog. En nee, niet stiekem Googelen.)

Dinsdag hadden we heerlijk een dagje vrij. We hebben deze dag gebruikt om het onderzoek op te zetten, al vast wat interviews etc. in elkaar te draaien en om nog even heerlijk te genieten van de zon. Want die schijnt hier nog volop!

De woensdag begint heel vroeg, om zes uur staan we op want we worden op tijd op school verwacht. Deze dag lopen we mee met een Engelse lerares, Camilia. We geven een presentatie over wie we zijn en wat we hier komen doen. De studenten zijn heel geïnteresseerd en kunnen goed benoemen waar Nederland om bekend staat: de wiet! Ook willen ze graag wat Nederlandse woorden leren. Tot ‘hallo’ en ‘vrienden’ gaat het nog goed maar als we vertellen wat ‘I love you’ in het Nederlands is, gieren ze het uit. Het lijkt zoveel op Chinees.. En ik weet niet of dat een compliment is.. :)

Ook de donderdag begint vroeg. Vandaag staat er een Arabische les op het programma. Omdat de voertaal op de school ook Arabisch is, is het voor ons wel interessant om te zien hoe de taal in elkaar zit. Knap ingewikkeld dus!  Ook mochten we aan de gang met reageerbuizen; de scheikunde les van deze middag stond in het teken van pH-waarden.

Vrijdag stond in het teken van de kleuterschool en studentsday. We hebben eerst een korte rondleiding gekregen op de kleuterschool. Veel overeenkomsten gezien met de kleuterklassen in Nederland. Enige verschil is dat op een gemiddelde basisschool in Nederland ong. 3 á 4 kleutergroepen zijn. Hier zijn dat er 9 (!). Na de rondleiding zijn we doorgegaan naar de hogere groepen van de basisschool. Deze hadden vandaag studentsday. Dat betekent dat ze een hele dag werken rond een bepaald thema en dit jaar was het thema ‘Chocola’ (Mmmmmm). Daar moesten we natuurlijk even kijken. Deze dag is heel speciaal voor de kinderen want ze mogen dan zonder zware boekentas en schooluniform naar school komen. Ook helpen er veel ouders mee met het maken van allerlei chocoladeproducten. En natuurlijk moesten wij ook nog even met ons blije-ei-hoofd op de foto.. :)

En dan onze eigen aardigheden:

Skype-spitsuur
Iedere avond is het hier Skype-spitsuur. Na het eten, als we heerlijk aan het uitbuiken zijn, rinkelen de eerste Skype belletjes al. Heel fijn natuurlijk dat vrienden en familie zo geïnteresseerd zijn in onze belevenissen, maar de rondleidingen door ons onderkomen beginnen zo onderhand uit de hand te lopen. Er ontstaan soms ware files omdat Jan en Alleman wil zien waar we douchen of slapen. We hebben daarom besloten om vanaf volgende week maandag geld te vragen voor iedere rondleiding. De kosten bedragen € 5,00 per rondleiding. Met gids komt daar nog een € 1,- bij en als u Nederlandse ondertiteling wilt komt het op € 7,50 per rondleiding. Nou, zo’n aanbieding zou ik niet laten schieten. Graag in sjekels uitbetalen trouwens..

Wall of Fame
Iedere dag kijken we reikhalzend uit naar het moment waarop we weer een envelop van het thuisfront open mogen maken. We (Arianne eigenlijk, maar we leven hier in gemeenschap van goederen) hebben maar liefst 4 kilo aan enveloppen waarvan we er dus iedere dag één mogen openmaken. We kunnen de muur en al bijna mee behangen en dat is dus ook precies wat we gedaan hebben. Onze eigen Wall of Fame, waar we iedere dag naar kunnen kijken en die onze kamer ook meteen een stuk gezelliger maakt. We zijn alleen bang dat hij er één dezer dagen af moet omdat er aan het raam gewerkt gaat worden…

Mierenmoord in Haifa
Nee, het is niet zo luguber als het klinkt. Maar het gebeurt wel eens dat er mieren op onze Wall of Fame lopen en er dan per ongeluk een hand van ons tegenaan stoot. We hebben gelukkig verder niet echt last van ongedierte dus dat scheelt alweer.

Creatief inparkeren
Tijdens onze dagelijkse boodschappen stuiten we vaak op een veelvoorkomend fenomeen hier in Haifa (in heel Israël trouwens): het creatief inparkeren. Mannen in Nederland, jullie zitten vaak te zeuren dat vrouwen in Nederland niet kunnen inparkeren. Geloof ons, we zijn profs vergeleken bij de Israëlische capriolen. Scheef op de stoep of helemaal, het maakt allemaal niks uit. Vooral de gezichtsuitdrukkingen van mensen als ze tijdens een zoveelste poging weer met de banden half op de stoep staan, zijn zeer amusant! :)

Creatief koken
Ook op kookgebied wordt er soms wat creativiteit van ons gevraagd. We hebben in ons keukentje één stopcontact die we moeten gebruiken voor ons kookstel, de broodtoaster en de magnetron. Dan wil het nog wel eens gebeuren dat we ze net alle drie tegelijk nodig hebben. Geen nood, we hebben genoeg stopcontacten in de kamer dus dan slepen we de magnetron gewoon naar de kamer en ontdooien we daar ons eten wel. Ook zijn de Israëlische keukens niet echt berekend op Hollandse kost. Zo aten we van de week stamppot maar ontbrak er een stamper. Dan stampen we wel met een pollepel. En het heeft gewerkt, want het smaakte heerlijk! (We houden trouwens een heus receptenboek bij met geslaagde recepten. In tijden van kookinspiratie-gebrek kunnen we hierop terugvallen.)

En ja, er gaan natuurlijk ook wel eens wat dingen mis in ons huishouden.. Zo hadden wij lichtblauwe, groene en oranje handdoeken. Omdat ze niet echt vocht opnamen, wat toch eigenlijk wel handig is bij een handdoek, besloten we ze eerst een aantal keren te wassen. Natuurlijk geen rekening houdend met de kleuren. De prachtige lichtblauwe handdoeken zijn nu mooi mintgroen.  Ach, beginnersfout. Net zoals de wasmiddel die helemaal geen wasmiddel bleek te zijn maar wasverzachter. :)

Zo beleven we hele avonturen hier! Gelukkig kunnen we altijd terugvallen op onze steunen en toeverlaten. Vandaag waren we bij ze op bezoek en ze vroegen zich al voorzichtig af wanneer ze ook eens in het blogje kwamen. Dus bij deze dragen we dit blogje op aan onze surrogaat ouders Gibran en Johanneke, in de volksmond ook wel Gieb en Jo (spreek uit als Djiep en Djoo) genoemd. Tja, beloofd is beloofd heh. Dat krijg je ervan als je meteen met je doktersspullen begint te zwaaien, Gibran.. :)

We zullen ook nog even wat foto’s plaatsen zodat jullie ook kunnen meegenieten van het weer, al onze avonturen en bijzondere eigenaardigheden.

Groetjes!

P.S. Het is voor ons niet toegestaan om foto’s te maken van de kinderen op de school. Heel jammer omdat we jullie graag een impressie willen geven van ons werkveld. Aan de andere kant ook heel begrijpelijk, gezien de hele politieke situatie. Hopelijk volstaan de andere foto’s… :)